VOORGESCHIEDENIS VAN DE VRIJE GEMEENTE ILOT
SACRÉ

Vanaf het begin van de jaren ’50 werden allerlei
openbare werken gepland in verband met de Wereldtentoonstelling die in
1958 in Brussel zou plaatsvinden. Het ging hierbij vooral om de verbreding
van bepaalde straten, zodat het openbaar vervoer en het overige verkeer,
waaronder dat van de toeristen, vergemakkelijkt zou worden rond de Grote
Markt.
In het bijzonder de Beenhouwersstraat en de Korte
Beenhouwersstraat waren het doelwit, vervolgens ook de Predikherenstraat.
Het was de bedoeling een hele reeks gebouwen aan de even kant van de
Beenhouwersstraat te laten verdwijnen of minder ruimte te laten innemen.
De voorgevels zouden dan op één lijn liggen met het tegenwoordige
restaurant "La Terrasse".
Zo dreigde in de
Korte
Beenhouwersstraat de linker
zijde, als je richting Grote Markt kijkt, afgebroken te worden. Van de
bakkerij die toen op hoek van Beenhouwersstraat en Korte Beenhouwersstraat
lag, zou niet meer dan de helft zijn overgebleven. Dit plan werd onthaald
op een algemeen protest van de eigenaars, bewoners, handelaars en een
aantal verenigingen.
In 1959, onmiddellijk na afloop van de Expo 58, werd op
initiatief van Lucien Cooremans, burgemeester van de stad Brussel, en van
zijn schepen voor Openbare Werken een raad voor de stedenbouw opgericht
die zich bezig moest houden met het bestuderen van de mogelijkheid
zogenaamde "eilandjes" te laten ontstaan. Een reglement voor
stadsbescherming werd ontworpen en de conclusies werden aan de
gemeenteraad voorgelegd. Pas op 21 maart 1960 nam men het bijzonder
plan van aanleg nummer 30/10 aan, dat het verbod van alle moderne nieuwbouw en het
behoud van de bestaande gevels beoogde.
Er zijn strikte stedenbouwkundige normen vastgelegd.
Enkele voorbeelden: uithangborden mogen niet haaks op de gevel worden
aangebracht, ze moeten in gotische letters zijn geschreven en de
verlichting ervan mag alleen indirect zijn.
Bij vernieuwing van een gevel dient deze te worden
afgebikt. En als men ook maar
één
vierkante meter oude bakstenen ontdekt (vooral rond de vensters), moet
de gevel herbouwd worden in 17e- of 18e-eeuwse
stijl. Daarbij hoort Spaanse baksteen gebruikt te worden en de raamlijst
dient van witte natuursteen te zijn die op de traditionele manier
gehamerd is, d.w.z. met de hand.
Op 24 augustus 1960 werden de beslissingen van de
Brusselse gemeenteraad bekrachtigd in een Koninklijk Besluit en schiep men
zeven "eilandjes" welke beschermd dienden te worden. Het eerste
eilandje is deze die ons interesseert : een wijk rond de Grote Markt,
begrensd door Keizerinlaan, Sint-Jansstraat, Lombardstraat, Zuidstraat,
Taborastraat, Kleerkopersstraat, Schildknaapstraat en Arenbergstraat.
|